روزی مرحوم آیت الله نجابت شیرازی قدس سره با یک خودروی سواری با اصحاب خاص خودشان حرکت می کنند، که به اصفهان بروند.
در بین راه ماشین سوخت تمام می کند و می مانند، تمام مسافرین زبان به سرزنش راننده باز می کنند و از این واقعه ناراحت می شوند.
مرحوم نجابت به افراد می گویند:
ناراحت نباشید الان می گویم برود!
بعضی از شاگردان که مبتدی بودند تعجب می کنند که چگونه ماشین بدون سوخت حرکت می کند؟
ایشان می فرمایند:
بنشینید تا حرکت کند و سپس به ماشین می فرماید: برو. ماشین بدون سوخت تا مقصد حرکت می کند و همه از این کار آن مرحوم هیجان زده می شوند.

در حدیث قدسی وارد شده:
عبدی اطعنی حتی اجعلک مثلی، انا اقول لشی کن فیکون و انت تقول لشی کن فیکون
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت